Vandaag is zuster Michael de laatste zuster die over onze schouder meekijkt
Met haar 95 jaar is het afwachten hoe ver ze het nieuwe hoofdstuk van haar klooster gaat meemaken. Het hoofd wil wel, maar het lichaam niet meer zo. Ze wil jullie wel nog graag iets vertellen.
Het klooster werd gebouwd in 1965. Destijds een modern gebouw met strenge eenvoud in de architectuur. Eenvoud die eigen was aan de zusters. De zusters Franciscanessen van Charitas.
Viertien is dan ook niet toevallig gekozen. Je kent 4 oktober misschien wel als dierendag? Het is ook de gedenkdag van Sint Franciscus, op wiens gedachtegoed de leer van de zusters is gebaseerd.
Hun motto? Eerst helpen, dan bidden.
‘Begin door te doen wat nodig is, daarna wat mogelijk is en plots doe je het onmogelijke.’ – Franciscus van Assisi
Al twee eeuwen zijn de zusters actief. Ondernemend, met een visie. Niet voor zichzelf, maar voor de ander. Ze speelden een belangrijke rol in de zorg. De zusters van Charitas bleven ook na hun pensionering lang doorwerken in de zieken- en bejaardenhuizen waaraan ze verbonden waren.
​
In 2016 gingen we samen met de zusters en hun administrator op zoek naar een oplossing voor de gebouwen. Ze behouden was de eerste keuze, maar dat bleek na 137 pogingen toch niet niet te financieren. Na zes jaar is het dan ook tijd om met de nieuwe plannen te starten. We stellen ze je hier graag voor.
Meer weten over dit religieuze erfgoed?
Onlangs is de atlas ‘In Loco Dicto Rosendale’ verschenen, die de geschiedenis van alle kloosters en kerken in Roosendaal in beeld brengt. Met extra aandacht voor hun bijzondere bijdrage aan de samenleving. De teloorgang van al het erfgoed wordt treffend in beeld gebracht. Het heeft ons de zet gegeven nog zorgvuldiger met het prachtige materiële en immateriële erfgoed van Charitas om te gaan.